W prawie spadkowym osoba zmarła nazywana jest spadkodawcą, jej następcy prawni na wypadek śmierci to spadkobiercy, z kolei spadek to ogół praw i obowiązków majątkowych zmarłego. Z chwilą śmierci następuje otwarcie spadku i z tym momentem, z mocy prawa, nabywany jest spadek przez spadkobierców. Według stanu rzeczy istniejącego w tej chwili określa się krąg spadkobierców oraz skład spadku. Data wydania postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku nie ma żadnego wpływu na termin nabycia spadku przez spadkobiercę.
Fakt śmierci spadkodawcy ustala się według kryteriów natury medycznej. Dowodem śmierci jest w znakomitej większości przypadków akt zgonu, jednak może to być również postanowienie stwierdzające zgon lub orzeczenie o uznaniu za zmarłego.
Powołanie do spadku może wynikać z ustawy albo z testamentu. Powołanie do dziedziczenia z testamentu ma pierwszeństwo przed dziedziczeniem ustawowym. Dziedziczenie ustawowe, co do całości spadku następuje wtedy, gdy spadkodawca nie pozostawił testamentu albo gdy żadna z osób, które powołał, nie chce lub nie może być spadkobiercą. Ustawa Kodeks cywilny określa krąg spadkobierców oraz kolejność powołania do spadku osób z tego kręgu.
Spadkodawca może w testamencie powołać do dziedziczenia całości lub części spadku jednego lub kilku spadkobierców. Powołanie do danej części spadku z mocy testamentu wyłącza w stosunku do niej dziedziczenie ustawowe. Zakres powołania powinien być określony w testamencie.
Nie może być spadkobiercą osoba fizyczna, która nie żyje w chwili otwarcia spadku, ani osoba prawna, która w tym czasie nie istnieje. Jednakże dziecko w chwili otwarcia spadku już poczęte może być spadkobiercą, jeżeli urodzi się żywe. Spadkobierca może być również uznany przez sąd za niegodnego dziedziczenia, jeżeli:
1) dopuścił się umyślnie ciężkiego przestępstwa przeciwko spadkodawcy;
2) podstępem lub groźbą nakłonił spadkodawcę do sporządzenia lub odwołania testamentu albo w taki sam sposób przeszkodził mu w dokonaniu jednej z tych czynności;
3) umyślnie ukrył lub zniszczył testament spadkodawcy, podrobił lub przerobił jego testament albo świadomie skorzystał z testamentu przez inną osobę podrobionego lub przerobionego.
Spadkobierca niegodny zostaje wyłączony od dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku. Niegodność dziedziczenia opiera się na założeniu, że w pewnych sytuacjach względy natury etycznej przemawiają za pozbawieniem określonej osoby możliwości dziedziczenia po określonym spadkobiercy.